ഊന്നു വടി

ആവതില്ലാത്തോരാകാലത്തെനിക്കൊപ്പ

മാളായിനില്‍ക്കുവാന്‍ നീ മാത്രം സഖേ

ആവട്ടെയിന്നേയതിന്‍ശിക്ഷയതി

ന്നായെന്‍വാമപ്രപാണിയിലിടംകൊള്‍ക നീ

ഊന്നായിനില്ക കഠോരമീ ജീവിതപാതയില്‍

ചാഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും ചരിക്കുന്നൊരുറ്റതുള്ളപ്പോഴും