നിഴല്‍ പോലെ നഖമുനകളൊരുപാടു നോവുതിര്‍ക്കുമ്പോഴു-
മഴല്‍ നിറഞ്ഞുവീര്‍തോരീയുടലിന്‍ ശ്വാസം നിനക്കു നല്‍കുന്നു .
നിണമിറ്റു നല്‍കിയും നിന്റെ മണ്ണ് ഋതു വാക്കുവാനീയാത്മാ -
വിമപൂട്ടാതെ നിന്‍ മടിത്തട്ടിലൊരു പടവാളുമേന്തി ഞാന്‍.............
Sunday, August 14, 2011
ആഗസ്റ്റു പതിനഞ്ച്
ഇന്നെന്‍ നെറുകയില്‍ തുടിക്കുന്ന കേതനത്തിന്‍
മൂന്നു വര്‍ണത്തിലീയോഗസ്റ്റു പതിനഞ്ചു ചിരിക്കുന്നു
നിഴലു പെയ്യാനാവാതെ നില്കും മരദാഹമാ -
യഴലു കുഴഞ്ഞീയെലുകയ്ക്കുമിപ്പുറമിന്ത്യ ഞാന്‍
വലം കൈയിതൂന്നി വലം ചാഞ്ഞു വളഞ്ഞിരിക്കും വൃദ്ധനായ്
നില കൊള്ളുമൊരു ചര്‍ക്കയിലിന്ത്യ ഞാന്‍ കറങ്ങുന്നു
മാര്‍ദ്ദവത്തറമേല്‍ ശീത സുഖത്തിലെ ശാസനപ്പിന്നി -
ലാര്‍ദ്രസാന്ദ്രമാം ചിരി തൂകുവോനിടമായീ കടലാസ്സുതുണ്ടും
എന്റെ നഗരവീഥിയിലെ നാല്‍ക്കവലയ്ക്കിരുപുറവു -
മെന്റെ മക്കളിളംകൈ നീട്ടിയുദരദാഹമാറ്റാന്‍ കൊതിക്കുമ്പോള്‍
ശീമ ശകട സുഖശീതളം പൊതിഞ്ഞോരാള്‍ രൂപ -
മിമപൂട്ടി പുലയാട്ടെയ്തുറക്കം നടിച്ചിരിക്കുന്നു
അക്ഷര മുറ്റമന്യമാണെങ്കിലുമിപ്പട്ടിണിക്കോലങ്ങ-
ളന്നത്തെയന്നമൊരുനുള്ളീയക്ഷരം വിറ്റുറപ്പിക്കവേ
ചരിത്ര വിജയമാണീപ്പതിനഞ്ചെന്നുറക്കെപ്പറച്ചിലിന്‍ പിന്നി
ലിരുപ്പാണ് തോറ്റവരീജന്മങ്ങളും ഞാനുമീവൃദ്ധനും
വയര്‍കാളി നില്കും വഴിയോരജന്മങ്ങളിന്നലെ
വിശപ്പിന്‍ വികാരമായീക്കൊടിതുണ്ടു വില്‍ക്കുമ്പോള്‍
ആണ്ടെക്കൊരിക്കലെ വികാരമുദ്ര മാത്രം നിനക്ക് ,ഇനി
നീണ്ടൊരു കാലം ചാകരത്തീരമായ് ഞാനിന്ത്യ .
അന്നു നാമാട്ടിപ്പറത്തിയോരന്യരായുള്ളോ -
രിന്നു നിന്നിരവിലിണയായ് മണിയറ പൂകുന്നൂ.
പകലിന്റെ പൂമുഖത്തെ ധവളച്ചിരിപ്പിന്നില്‍
പകിടകളിച്ചെന്റെയടിവേരു മാന്താന്‍ പടയൊരുക്കുന്നു
പിറവി തന്നോര്‍മ്മയായുരുമീ മൂവര്‍ണ്ണ ശീലയൊ -
ത്തുറയുമൊരു വികാരമായെന്നെ നീ നെഞ്ചേറ്റിടുമ്പോള്‍
നിറയുന്നു വെട്ടമണുതലം വരെയങ്ങോളമീ മണ്ണില്‍
കറയറ്റ ജന്മമായൊരു പടയായീയമ്മയ്ക്കു മക്കളായ്‌
മൂന്നു വര്‍ണത്തിലീയോഗസ്റ്റു പതിനഞ്ചു ചിരിക്കുന്നു
നിഴലു പെയ്യാനാവാതെ നില്കും മരദാഹമാ -
യഴലു കുഴഞ്ഞീയെലുകയ്ക്കുമിപ്പുറമിന്ത്യ ഞാന്‍
വലം കൈയിതൂന്നി വലം ചാഞ്ഞു വളഞ്ഞിരിക്കും വൃദ്ധനായ്
നില കൊള്ളുമൊരു ചര്‍ക്കയിലിന്ത്യ ഞാന്‍ കറങ്ങുന്നു
മാര്‍ദ്ദവത്തറമേല്‍ ശീത സുഖത്തിലെ ശാസനപ്പിന്നി -
ലാര്‍ദ്രസാന്ദ്രമാം ചിരി തൂകുവോനിടമായീ കടലാസ്സുതുണ്ടും
എന്റെ നഗരവീഥിയിലെ നാല്‍ക്കവലയ്ക്കിരുപുറവു -
മെന്റെ മക്കളിളംകൈ നീട്ടിയുദരദാഹമാറ്റാന്‍ കൊതിക്കുമ്പോള്‍
ശീമ ശകട സുഖശീതളം പൊതിഞ്ഞോരാള്‍ രൂപ -
മിമപൂട്ടി പുലയാട്ടെയ്തുറക്കം നടിച്ചിരിക്കുന്നു
അക്ഷര മുറ്റമന്യമാണെങ്കിലുമിപ്പട്ടിണിക്കോലങ്ങ-
ളന്നത്തെയന്നമൊരുനുള്ളീയക്ഷരം വിറ്റുറപ്പിക്കവേ
ചരിത്ര വിജയമാണീപ്പതിനഞ്ചെന്നുറക്കെപ്പറച്ചിലിന്‍ പിന്നി
ലിരുപ്പാണ് തോറ്റവരീജന്മങ്ങളും ഞാനുമീവൃദ്ധനും
വയര്‍കാളി നില്കും വഴിയോരജന്മങ്ങളിന്നലെ
വിശപ്പിന്‍ വികാരമായീക്കൊടിതുണ്ടു വില്‍ക്കുമ്പോള്‍
ആണ്ടെക്കൊരിക്കലെ വികാരമുദ്ര മാത്രം നിനക്ക് ,ഇനി
നീണ്ടൊരു കാലം ചാകരത്തീരമായ് ഞാനിന്ത്യ .
അന്നു നാമാട്ടിപ്പറത്തിയോരന്യരായുള്ളോ -
രിന്നു നിന്നിരവിലിണയായ് മണിയറ പൂകുന്നൂ.
പകലിന്റെ പൂമുഖത്തെ ധവളച്ചിരിപ്പിന്നില്‍
പകിടകളിച്ചെന്റെയടിവേരു മാന്താന്‍ പടയൊരുക്കുന്നു
പിറവി തന്നോര്‍മ്മയായുരുമീ മൂവര്‍ണ്ണ ശീലയൊ -
ത്തുറയുമൊരു വികാരമായെന്നെ നീ നെഞ്ചേറ്റിടുമ്പോള്‍
നിറയുന്നു വെട്ടമണുതലം വരെയങ്ങോളമീ മണ്ണില്‍
കറയറ്റ ജന്മമായൊരു പടയായീയമ്മയ്ക്കു മക്കളായ്‌
Sunday, August 7, 2011
സൗഹൃദം
ഈ വലം കൈത്തലങ്ങള്‍ പകരുന്നോരിളം ചൂടു -
മീയിടം തോളിലായ് നിന്‍ മൃദുല കരസ്പര്‍ശവും
ഉള്ളിന്‍റെയുള്ളിലായ് വാക്കിനാല്‍ നോക്കിനാ
ലുള്ളറിഞ്ഞിറ്റ നിന്‍ തേന്‍മൊഴി മുത്തുമെന്‍ സൗഹൃദം
ഞാനകലെയല്ലെന്ന നിന്റെ ചൊല്ലുമക്കണ്‍വെട്ടവു
മനവരതമക്കരള്‍ക്കുളിര്‍ച്ചാലജവലയവുമെന്റെയൂര്‍ജ്ജം ..
മീയിടം തോളിലായ് നിന്‍ മൃദുല കരസ്പര്‍ശവും
ഉള്ളിന്‍റെയുള്ളിലായ് വാക്കിനാല്‍ നോക്കിനാ
ലുള്ളറിഞ്ഞിറ്റ നിന്‍ തേന്‍മൊഴി മുത്തുമെന്‍ സൗഹൃദം
ഞാനകലെയല്ലെന്ന നിന്റെ ചൊല്ലുമക്കണ്‍വെട്ടവു
മനവരതമക്കരള്‍ക്കുളിര്‍ച്ചാലജവലയവുമെന്റെയൂര്‍ജ്ജം ..
Wednesday, August 3, 2011
അറിക നീ .......
ഉള്ളൊന്നു കാണുവാനഴിക്കുന്നു നിന്നംബര -
മുള്ളറിഞ്ഞുണരുവാനീ പരിരംഭണം
ഉതകുമിതു മാത്രമെന്റെയിരുളാര്‍ന്ന ചേതസ്സി-
നുണര്‍വായൂര്‍ജ്ജമായ് മരുവുവാനങ്ങോളം
അറിക നീയെന്നെയെന്നകലേന്നാരോ മൊഴിയുവ -
തുതിരുന്നു മഴക്കണക്കുളിര്‍ പോലെയെന്റെയുള്ളില്‍
അതിനാലൊഴുകിയകലുന്നസിത ചിന്തക -
ലതുപോലൊരുപാടു നോവുതിര്‍ക്കും മൃതകണങ്ങളും
മുള്ളറിഞ്ഞുണരുവാനീ പരിരംഭണം
ഉതകുമിതു മാത്രമെന്റെയിരുളാര്‍ന്ന ചേതസ്സി-
നുണര്‍വായൂര്‍ജ്ജമായ് മരുവുവാനങ്ങോളം
അറിക നീയെന്നെയെന്നകലേന്നാരോ മൊഴിയുവ -
തുതിരുന്നു മഴക്കണക്കുളിര്‍ പോലെയെന്റെയുള്ളില്‍
അതിനാലൊഴുകിയകലുന്നസിത ചിന്തക -
ലതുപോലൊരുപാടു നോവുതിര്‍ക്കും മൃതകണങ്ങളും
Subscribe to:
Posts (Atom)