ഉള്ളിന്റെയുള്ളിലെ ശാന്തി ദീപം പോലെ
കണ്ണാ ! നിന്നോടക്കുഴല്‍പ്പാട്ടെന്നിലലിയുന്നു
എന്റെ പകല്‍ച്ചിറകിലാ വേണുനാദം പേറി
നിന്നേക്കു ഞാനെന്‍ മിഴികളര്‍പ്പിക്കുന്നു.
ഇരുളിന്റെ കോണില്‍ വഴി ചൂണ്ടും ചിരാതായ്
ഹൃദയരേണുവില്‍ കുളിരിടും തുളസീദളമായ്
പാഴ്മുളംതണ്ടിന്റെ ജീവനാം ചുംബനപ്പൂവായ്
എന്നിലെ ഞാനിലേക്കെത്തുന്നു നീ കണ്ണാ !!
ആ തിരുമേനിയില്‍ ചാര്‍ത്തിയ ചന്ദന -
മാത്മപ്രഭയായെന്നില്‍ തെളിഞ്ഞെങ്കില്‍
പഞ്ചഭൂതങ്ങളും യമുനാപുളകം പോ -
ലഞ്ജന ശ്രീയായെന്നില്‍ തിളങ്ങിയെങ്കില്‍
ഈ കുരുക്ഷേത്രത്തിലെന്നാസുര ചിന്തയോ -
ടാരും തടുക്കാത്തോരമ്പു പോല്‍ കണ്ണാ നീ
ആകുലപ്പത്തിമേല്‍ താളം ചവിട്ടുന്നോ -
രരോമലായെന്നില്‍ നിറയേണമേ.
നിന്റെ മൌലി തന്‍ സപ്തവര്‍ണ്ണത്തുണ്ടി-
ലെന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ഞാന്‍ വരച്ചു ചേര്‍ക്കട്ടെ
നീയാമീ നീലക്കടമ്പിന്‍ ചോട്ടിലെ ശീതളഛായയില്‍
നീരാടി നീരാടി ഞാനെന്നെയുയര്‍ത്തിടട്ടെ
എനിക്കു സ്നേഹമായെന്നഞ്ചിന്ദ്രിയങ്ങളു -
മെനിക്കു പൊരുതുവാനീയാസുരജന്മങ്ങളും
എനിക്കു ഞാനായിടാന്‍ നീയുമെന്‍ കണ്ണാ !!!
അലിയട്ടെ ഞാനീ വേണു തന്നാത്മാവില്‍ .
3 comments:
കുഴപ്പമില്ല. ഭക്തിസാന്ദ്രമായ കവിത....കുറച്ചൂകൂടി ശ്രമിച്ചാല്‍ ശക്തമായി എഴുതാനാവും....
സ്‌നേഹത്തോടെ
പാമ്പള്ളി
കണ്ണാനിന്നെത്തേടി നടന്നീ
മണ്ണിലലഞ്ഞു തളര്‍ന്നു ഞാന്‍
ഭൂവാം വൃന്ദാവനത്തില്‍ , സാഗര
കാളിന്ദീവരതീരത്തില്‍
കണ്ണാ, നിന്നെത്തേടി നടപ്പു
കണ്ണീരോടുമിവണ്ണം ഞാന്‍ (സുഗതകുമാരി)
കണ്ണന്‍ പുതുവര്‍ഷത്തില്‍ എല്ലാ സുഭാഗ്യങ്ങളുമായെത്തട്ടെ.......
Post a Comment