ഒരു വെടിയൊച്ചയുടെ ഓര്മക്കായ്
ആണ്ടു പിറപ്പെന്ന ഖണ്ടത്തിലാ
നീണ്ട വടിയൂന്നി നില്പതു കാണ്മവേ
ശില്പങ്ങളില് കാകനിട്ട പുരിഷങ്ങള്
അല്പമെയില്ലാതെ ശുധ്ധമാക്കീടവേ
ഓര്മയ്ക്ക് മുന്നിലെ മാറാലകള് ഞാന്
ഈറകക്ഷണത്താല് ദൂരെ നീക്കീടവേ
ക്കൊച്ചുകാതില് മുഴങ്ങുന്നിട്ടിനത്തില്
മുതുകോട് ചേര്ന്നോരുടരഭിത്തിയില് തുളയിട്ടോരാ വെടിയുണ്ട കാണ്മു ഞാന്
ചുറ്റും ചിതറിത്തെരിചോരാരക്ത കണങ്ങളി
ലറ്റൊരാത്മാവിലിന്ത്യതന് കണ്ണീര് കണങ്ങളും
വരകളാല് പാതി മെയ്യാക്കിയോരിന്ത്യതന്
പലകമേല് ചാര്ത്തിയോരെലുകയും
കറുപ്പിനാല് പൈതലിന് കണ്മയക്കിയോരമ്മ
കളത്തിലാ ക്കതിരോടോത്തുതിര്ക്കും വിയര്പ്പും
അരവയര് നിറയുവാനടി വസ്ത്രമുരിയുന്ന
തെരുവുപെന്ണിന്റെ നഗ്നതയും
വടിവോത്തോരാധവള ശീലയിലിനിയു
മുടയാ ക്കറുപ്പായ് തുടികൊള്ളുമിരുകാലി നായ്ക്കളും
ഓര്ക്കുന്നു ഞാനിന്ത്യയെ
ഒന്നും മറക്കാതെ യോര്ക്കുന്നു ഞാനിന്നു നേര്ക്കഴ്ചയായ്
നേരില് കണ്ടതല്ലെങ്കിലും
ഇന്നോടോടുങ്ങുന്നു നിന്
പേര് ചാര്ത്തിയ തൊപ്പിയും ഗ്രാമവും ഓര്മ്മയും
ഇന്നിലെക്കായ് ചുരുങ്ങുന്നുവല്ലായ്കില്
മാസങ്ങളെട്ടിനി കാക്കനമോര്മ്മയായ്
നിന് പിറവി പ്പെരുമകള് കാണുവാന് കേള്ക്കുവാന്
ആണ്ടില് ഈ രണ്ടു ദിനങ്ങളതത്രയുംനിനക്കായ്
നീണ്ട കഥകള് നിരത്തുന്നു പത്രങ്ങള് നേതാക്കള്
ഗാന്ധിയാരെന്നരിയാത്ത്ത ഗാന്ധിയര്
ശാന്തി യാത്ര നടത്തുന്നു
ദണ്ട മേതു മറിയാതുച്ച്ചിയിലെത്തിയോര്
ദണ്ടിയെന്തെന്നു കേള്ക്കുന്നു
ഇറ്റുന്ന കണ്ണീര് ക്കണങ്ങള്തന്നുപ്പിന്റെ സാന്ദ്രത തെടുവോ
രുപ്പു സത്യാഗ്രഹം നടത്തുന്നു
അന്തിയാകുംപോളെല്ലാം മറക്കുന്നു
കണ്ണേ മടങ്ങുക